Dom Glogierów

Dom Glogierów

Nazwa obiektu: Dom Glogierów

Inne, zwyczajowe/ potoczne nazwy obiektu: “Hotel Transylwania”

Adres obiektu: ul. Henryka Sienkiewicza 12 (dawna Michałowska, Mariacka)

Czas powstania obiektu: 1914 r.

Projektant obiektu: Józef Pius Dziekoński (1844-1927)

Zleceniodawca obiektu: ówczesny wiceprezydent Radomia Maciej Glogier (1869-1940)

Opis obiektu: obiekt wpisany do rejestru zabytków pod datą  27.08.2008 r. i nr 1125/08. Budynek znajduje się w pierzei ulicy, ale posiada cechy pałacu. Wybudowany został w stylu eklektycznym. Jego bryła nawiązuje do pałaców francuskiego renesansu, choć wśród detali odnajdziemy także inspiracje sztuką romańską i gotykiem. Budynek posiada niesymetryczną fasadę o bogatym plastycznie rzeźbiarskim wystroju, z wnęką i wykuszem, ozdobnymi balkonami. Nakryty jest wysokim dachem z charakterystyczną metalową balustradką na kalenicy. Część frontowa budynku jest dwutraktowa. Obiekt posiada także dwa, symetryczne, jednotraktowe skrzydła boczne (od podwórza). Na elewacji kamienicy znajduje się kilka ciekawych detali: data powstania budynku (A.D. / MMXIV) otoczona ornamentem z motywem mitycznych stworów; rzadkie w Radomiu “koniouwiązy” – czyli ulokowane na w dolnej części fasady niewielkie metalowe obręcze służące w dawnych czasach do mocowania końskiej uprzęży. Do niedawna po prawej stronie bramy umieszczona była stara, emaliowana tabliczka: „Janina Gincel – lekarz stomatolog, Teodor Gincel – lekarz medycyny, wejście od bramy I p”. – reklamująca usługi medyczne znanego ongiś radomskiego rodzeństwa. Niestety tej emaliowanej tabliczki już nie ma, ale jest stara latarenka adresowa, z wyciętą w blasze nazwą ulicy i numerem domu.

Historia obiektu: Obiekt wzniesiony został na zlecenie Macieja Glogiera, wybitnego prawnika, działacza społecznego, senatora II RP, wieloletniego prezesa Radomskiego Towarzystwa Dobroczynności, skrzypka i wiolonczelisty. Glogier po powrocie ze studiów w Warszawie w kamienicy Balińskich i Hemplów przy ul. Lubelskiej 46 (ob. Żeromskiego) założył amatorską orkiestrę. Tam też współtworzył Szkołę Muzyczną im. Chopina, której był pierwszym dyrektorem. Kamienicę z ulicy Sienkiewicza 12 do dziś można zwać “Domem Glogierów”, gdyż żyją tam i mieszkają potomkowie zleceniodawcy jej budowy. Nie posiadają już niestety większościowego udziału w nieruchomości, stąd i problemy z rewaloryzacją tego pięknego zabytku…  Ale to nie cała historia tego arcyciekawego budynku! Wkrótce po wybudowaniu, w latach I wojny światowej w piwnicach budynku zdeponowano skrzynie z eksponatami Radomskiego Muzeum PTK, utworzonego w 1913 r., dzięki hojnym darom ks. Jana Wiśniewskiego. W czasie okupacji hitlerowskiej kamienica znalazła się w dzielnicy “Nur für Deutsche” i zasiedlili ją niemieccy oficerowie. W 1945 r. umieszczono tu prywatną Wolną Szkołę Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wacława Dobrowolskiego – artysty, który uczył młodego Andrzeja Wajdę. Parę lat później szkołę przekształcono w Społeczne Ognisko Kultury Plastycznej, później – Państwowe Ognisko Plastyczne. Z kolei w 1995 r. na kilka lat znalazła tu siedzibę Miejska Pracownia Urbanistyczna. Przez lata zatem w radomskim Domu Glogierów, żyła sztuka. Muzealnictwo, muzyka, medycyna, malarstwo, rzeźba, urbanistyka. Słowem – elitarny dom, pełen sztuki, który sam jest przykładem sztuki najwyższych lotów. Szkoda tylko, że kamienica – z roku na rok popadając w coraz większą ruinę  – coraz bardziej upodabnia się do wspominanej siedziby hrabiego Drakuli… Na szczęście zarówno projektant, jak i zleceniodawca kamienicy uhonorowani zostali papieskim Orderem św. Grzegorza Wielkiego – nie musimy się więc bać krwiopijczych stworów przechodząc czasem ul. Sienkiewicza, obok Domu Glogierów spod numeru dwunastego…

Artystyczne konteksty obiektu:

Film dokumentalny z cyklu “Radomskie portrety” pt.: “Maciej Glogier 1869-1940. Muzyka Pod paragrafem”, Radom 2013.

http://www.resursa.radom.pl/?pl_maciej-glogier,384

Literatura, źródła:

M. Kępa, Radomski Hotel “Transylwania”, “Gazeta Wyborcza – Radom” 2016, nr 5, dod. “Magazyn Radomski”, s. 8.

W.M. Kowalik, Kamienica Glogierów,  “Wczoraj i Dziś Radomia” 2004, nr 3, s. 14-17

M. Rusek, Tak mieszkał Maciej Glogier, “Gazeta Wyborcza – Radom” 2013, nr 57, s. 4.

 

Dodaj wspomnienie

Aby doadć wspomnienie musisz być zalogowany
  Subskrybuj  
Powiadom o