Nazwa obiektu: Kościół św. Doroty
Adres obiektu: ul. Szydłowiecka 30, teren Muzeum Wsi Radomskiej
Czas powstania obiektu: 1749 r.
Najważniejsze przebudowy/ rozbudowy obiektu: 1896 r. – rozbudowa w Wolanowie, 1996 r. – zestawienie na terenie Muzeum Wsi Radomskiej
Projektant obiektu: nieznany
Zleceniodawca obiektu: Anna z Janickich Kwaśniewska
Opis obiektu: Kościół zbudowany jest w konstrukcji węgłowej z bali modrzewiowych. Ściany nawy i prezbiterium są z zewnątrz oszalowane. Dach pokryty gontem i zwieńczony barokową wieżyczką z sygnaturką. W świątyni zachowały się trzy rzeźbione w drewnie, późnobarokowe ołtarze i ambona. W ołtarzach bocznych umieszczone są cenne XVII-wieczne obrazy olejne, ukazujące Opatrzność Bożą i św. Teklę. Są to dzieła anonimowych malarzy wykonane w stylu weneckim i prezentują dobry poziom artystyczny. Dzięki wieloletnim pracom konserwatorskim w świątyni odkryto także i zabezpieczono bogate XVIII-wieczne malowidła ścienne, które stanowią o wyjątkowości znajdującej się w skansenie świątyni. Są to bowiem malowidła z nurtu iluzjonistycznych polichromii spotykanych w świątyniach murowanych. Kościół jako element składowy Muzeum Wsi Radomskiej podlega ochronie konserwatorskiej, nr wpisu 453/A/91 z 17.01.1991 r.
Historia obiektu: Kościół pod wezwaniem św. Doroty jest jednym z nielicznych starych, drewnianych kościołów regionu radomskiego, jaki dotrwał do naszych czasów. Fundatorką kościoła była Anna z Janickich Kwaśniewska, właścicielka leżących w pobliżu Wolanowa wsi Kowala-Duszocina i Strzałków. Świątynia wzniesiona została w 1749 r. pierwotnie jako kościół parafialny w Wolanowie (w miejscu starszej, wcześniej rozebranej). Lokowano ją na północno-wschodnim skraju wsi, na wyniosłości terenu w odległości około 100 m od starego traktu piotrkowskiego. Na przestrzeni lat kościół przechodził kilkanaście remontów i drobniejszych napraw. Zasadnicza zmiana w ukształtowaniu bryły kościoła nastąpiła w 1896 r. W tym czasie do parafii wolanowskiej przyłączono kilka wsi, co spowodowało, że mała świątynia nie mogła pomieścić większej liczby wiernych. Ówczesny proboszcz, ks. Andrzej Zubrzycki, postanowił wybudować nowy kościół, ale zebrane fundusze pozwoliły tylko na rozbudowę nawy istniejącego kościoła w kierunku zachodnim. Odcięto więc zachodnią ścianę nawy i dostawiono część murowaną z piaskowca w stylu neogotyckim. Ostatecznie nową świątynię w Wolanowie wzniesiono w II połowie XX w., a stary drewniany kościół rozebrano i przeniesiono na teren Muzeum Wsi Radomskiej, gdzie zestawiony został w 1996 r. Odtworzono kształt kościoła według jego wyglądu z przełomu XVIII i XIX w.
Literatura, źródła:
M. Jurecka (red.), Muzeum Wsi Radomskiej. Przewodnik, Radom 2005.
Dodaj wspomnienie